Warm, warm en wat een gastvrijheid
Door: Teun
Blijf op de hoogte en volg Teun
24 Oktober 2016 | Sri Lanka, Colombo
Zo, de eerste dagen zijn voorbij. Ik heb al veel gezien en gedaan, maar laat ik bij het begin beginnen.
Het was een druilerige woensdagmiddag in oktober. om 16:45 werd ik opgehaald door mijn lift (Ramon, heel erg bedankt!).
Op naar Dusseldorf, waar ik om 21:25 naar Colombo zou vliegen, via Abu Dabhi.
Door enige haast was ik met ruimbagage en al door de gate gelopen, zelfs nog netjes mijn e-ticket laten checken.
Niet lang daarna werd ik teruggeroepen door een duitse Herr, die mij onvriendelijk verzocht om eerst mijn bagage in te checken.
Misschien inderdaad ook wel een goed idee, anders zat ik de hele tijd met een koffer van 23 kilo op schoot. Ook niet handig.
Verder ging de vlucht prima. In Abu-Dabhi had ik alle tijd om over te stappen. 8 uur maar liefst.
Het is een erg luxe vliegveld, met alle voorzieningen en goeie restaurants.
Niks te klagen dus en aardig bij kunnen komen van de eerste vlucht.
Om 13:45 verder doorgevlogen naar Colombo, ook weer een prima vlucht. Beetje gepraat met 2 Sri Lankesen die naast me zaten.
Die konden mij alvast het een en ander vertellen over Sri Lanka.
Aangekomen in Colombo (om 20:00) was het eerst even zoeken naar mijn pick-up. Ik zag nergens mensen met een bordje staan met mijn naam erop.
En aangezien het nogal warm is, zo tegen de 30 graden, was het even zweten. Gelukkig kon ik een telefoon lenen van een vriendelijke
taxi chauffeur en was het daarna zo geregeld. Achteraf hadden ze mij wel zien lopen, maar wisten niet zeker of ik het was.
Volgende keer zal ik zelf een naambordje meenemen.
Heshan en Dilushka (ik mag Dilu zeggen) hebben mij naar mijn gastgezin gebracht. Een dik uur rijden, en rijden maakt hongerig, dus we hebben een tussenstop gemaakt bij een lokaal eettentje die zij wisten.
De Mc Chicken was erg lekker.
Aangekomen bij mijn gezin, werd ik hartelijk verwelkomd. De familie Perera (vader, moeder en 2 zonen Enosh (24) en Yoel(18)) zijn echt
heel vriendelijke mensen. Na kennisgemaakt te hebben en ongemakkelijk bij elkaar te hebben gezeten. Gingen Heshan en Dilu weer naar huis,
Ik zou ze die aankomende zaterdag weer zien om naar Galle te gaan, waar een oud Nederlands Fort staat.
Naar eerst, slapen, na een verfrissende douche heb ik de klamboe uitgehangen en slapen maar.
Vrijdag (21-okt) uitgeslapen tot 10:00 en daar stond direct al een ontbijt klaar van brood met een curry (Dahl) Dat moet over het brood heen
als een soort beleg. Wist ik niet, dus ik pakte de lepel en begon het op te eten als een soort pap. Dat was dus niet de bedoeling.
Die dag heb ik wat boodschappen gedaan, mij verwonderd over het rijgedrag en een sim-kaart weten te regelen, zodat ik lokaal ook goed bereikbaar ben.
Na 15:00 (Tussen 11:00 en 15:00 proberen de meeste mensen uit de zon en de hitte te blijven) ben ik met Enosh naar The Village geweest. Dit is een soort open lucht museum over de cultuur van Sri Lanka, en hoe ze vroeger leefden.
In The Village waren wat oude huisjes te zien, er liepen wat People rond, die moesten de vroegere bewoners voorstellen. Al zaten ze meer dan dat ze liepen. Een vrouw is mij wel bij gebleven, ze maakte vazen en potten van klei, met zo'n draaimachine. Echt heel knap hoe ze dat deed, in 20 jaar heeft ze het geperfectioneerd.
Enosh heeft me verder nog wat rondgereden door Colombo, daarna naar huis, waar het diner al weer stond te wachten. Ja, ik wordt
goed verzorgt door mevrouw Perera. Ik mag ook eerst aan tafel, en als ik tevreden ben, gaat de rest eten. Dit was ik uiteraard niet gewend, dus ik vroeg ze om bij mij te komen zitten, non non non, dat was niet de bedoeling. Oke, prima. Dus, ik eet alleen.
Dit wijst wel op enorme gastvriendelijkheid hier in Sri Lanka. Wat erg ver gaat in dit gezin, ik mag eigenlijk nog niet eens mijn bord in de keuken zetten als ik klaar ben met eten. Enosh heeft mij inmiddels het een en ander uitgelegd over de gebruiken hier.
Zaterdag (22-okt) ben ik met Heshan en Dilu (allebei rond de 30) naar Galle gereden. Naar een oud Nederlands fort, die heel goed bewaard is gebleven, ondanks de lange burgeroorlog en Tsunami in 2004. Vanaf Colombo was het zo'n anderhalf uur rijden, over Highway 2. Highway 1 had ik ook al gezien toen we van het vliegveld kwamen.
Verder zijn er ook geen snelwegen te vinden in Sri-Lanka (Sri-Lanka is ongeveer net zo groot als Nederland en Belgie samen)
Naast het Fort en de kerk die daar binnenin staat van Nederlandse makelij (1642) is er niet heel veel te zien. Behalve dan de vissersboten, vismarkten en prachtige stranden.
Daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt, heerlijk gegeten aan een strandtentje en zelfs nog gezwommen in de zee, lekker hoor.
Op de terugweg heeft Heshan mij zijn ouderlijk huis laten zien. Een mooi huis, in een wat mindere buurt. Dilu noemde het de Jungle, maar misschien was dat meer omdat er 1 straat verderop olifanten leven. Ze worden gehouden bij een grote boeddhistische tempel. Nu ongeveer 3, maar soms wel 20 olifanten. Deze worden dan gebruikt bij een ceremonie.
Zondag (23-okt), eerst naar de kerk. Mijn gastgezin gaat naar de CRCSL, Cristian Reformed Church of Sri Lanka. Deze heette eerder de Dutch Reformed Church. De Nederlandse geschiedenis is goed terug te vinden in de oude kerk. na de dienst hebben we thee gedronken bij de kerk en ik had geluk, want de jaarlijkse kledingmarkt (tbv een goed doel) was die dag.
Helaas zat er niks voor mij bij :)
Onderweg naar huis heb ik een heerlijke King Coconut (kokosnoot met een rietje) gedronken. Voor lunch had mijn gastgezin een rijstgerecht gehaald. lekkere afhaalrijst, met kip.
Ik was wel gewaarschuwd dat het misschien iets of wat pittig kon zijn... Nou dat heb ik geweten, het stoom kwam mijn oren uit. Dus die ervaring is ook binnen.
Die dag verder niet heel veel gedaan. Enosh, Yoel en ik hebben een beetje rondgetoerd en ze hebben mij Colombo laten zien.
Wel heb ik een bezoek weten te regelen aan een pre-school (kinderen in de leeftijd van 3 tot 5), via mijn gastgezin, 2 gemeenteleden en 2 predikanten. Maandagochtend (24-okt) ben ik welkom in Dehiwala Pre-School, melden bij Miss Primrose. Ik mocht haar interviewen en foto's maken op de school. Dit om een verhaal te schrijven voor Verre Naasten, deze organisatie waar ik mede voor op reis ben sponsort veel projecten
over de wereld en dus ook deze pre-school.
Maandag (vandaag 24-okt) zijn Enosh en ik naar de pre-school geweest, met het openbaar vervoer. Ik heb in verschillende Tuk Tuks, bussen en zelfs in een trein gezeten.
De pre-school Litte Lambs is naast een CRCSL kerk en wordt geleid door 3 juffen (elk een groep) en een leidinggevende, miss Primrose. Na een wat aarzelend begin heb ik toch een klein uur met haar gesproken over de pre-school, wat de lessen betekenen voor de kinderen, hun ouders en de plaatselijke buurt. Alle kinderen zijn boeddhistisch, terwijl de pre-school christelijk is, elke dag word er begonnen met gebed en het zingen van hymnes (psalmen) Elke religie en bevolkingsgroep is er welkom.
Ik vind het vrij bijzonder dat de boeddhistische ouders hun kinderen naar deze school sturen, omdat ik hier veel andere verhalen heb gehoord, dat ze niet bepaald open staan voor christenen, maar ze hebben daar geen bezwaar tegen, zolang er maar niet word geprobeerd hen te bekeren, verteld Miss Primrose.
Wat deze pre-school verder bijzonder maakt is dat de kinderen meer leren dan op meeste andere pre-schools. Rekenen, Schrijven en dat in 2 talen; Engels en Singalees. Dit is belangrijk om de kinderen voor te bereiden op hun examen (jaja, op die leeftijd al) en interview, om toegelaten te worden tot een goeie school. In Sri-Lanka betekent een slechte opleiding namelijk, geen werk of met een laag salaris. Waardoor ze later moeten lenen en in steeds meer problemen komen.
De kinderen op deze pre-school komen meestal uit arme gezinnen, waar soms ook alcohol of drugs misbruik is. Dat is schrijnend om te horen, maar het is prachtig om de kinderen zo te zien stralen tijdens de lessen en in het speelkwartier. Op de pre-school kunnen ze in een veilige omgeving spelen en leren.
Aan het eind hebben de kinderen nog wat gezongen voor ons, inclusief the Little Lambs Song. Had ik niet willen missen.
De rest van die dag hebben we wat rondgetoerd door de stad, in nog meer Tuk Tuk's en bussen. Ook heb ik de juiste bus gevonden om naar Trincomalee te reizen. Morgenochtend ga ik die kant op
om mij bij het Baltheus college (theologisch school) te melden. Hier zal ik een aantal dagen verblijven om interviews te doen en foto's te maken, onder andere van de voortgang van het conferentiecentrum.
Daarnaast ligt Trinco vlak aan zee, en heeft het schijnbaar prachtige stranden, ook niet verkeerd :)
Groeten uit Colombo
Het was een druilerige woensdagmiddag in oktober. om 16:45 werd ik opgehaald door mijn lift (Ramon, heel erg bedankt!).
Op naar Dusseldorf, waar ik om 21:25 naar Colombo zou vliegen, via Abu Dabhi.
Door enige haast was ik met ruimbagage en al door de gate gelopen, zelfs nog netjes mijn e-ticket laten checken.
Niet lang daarna werd ik teruggeroepen door een duitse Herr, die mij onvriendelijk verzocht om eerst mijn bagage in te checken.
Misschien inderdaad ook wel een goed idee, anders zat ik de hele tijd met een koffer van 23 kilo op schoot. Ook niet handig.
Verder ging de vlucht prima. In Abu-Dabhi had ik alle tijd om over te stappen. 8 uur maar liefst.
Het is een erg luxe vliegveld, met alle voorzieningen en goeie restaurants.
Niks te klagen dus en aardig bij kunnen komen van de eerste vlucht.
Om 13:45 verder doorgevlogen naar Colombo, ook weer een prima vlucht. Beetje gepraat met 2 Sri Lankesen die naast me zaten.
Die konden mij alvast het een en ander vertellen over Sri Lanka.
Aangekomen in Colombo (om 20:00) was het eerst even zoeken naar mijn pick-up. Ik zag nergens mensen met een bordje staan met mijn naam erop.
En aangezien het nogal warm is, zo tegen de 30 graden, was het even zweten. Gelukkig kon ik een telefoon lenen van een vriendelijke
taxi chauffeur en was het daarna zo geregeld. Achteraf hadden ze mij wel zien lopen, maar wisten niet zeker of ik het was.
Volgende keer zal ik zelf een naambordje meenemen.
Heshan en Dilushka (ik mag Dilu zeggen) hebben mij naar mijn gastgezin gebracht. Een dik uur rijden, en rijden maakt hongerig, dus we hebben een tussenstop gemaakt bij een lokaal eettentje die zij wisten.
De Mc Chicken was erg lekker.
Aangekomen bij mijn gezin, werd ik hartelijk verwelkomd. De familie Perera (vader, moeder en 2 zonen Enosh (24) en Yoel(18)) zijn echt
heel vriendelijke mensen. Na kennisgemaakt te hebben en ongemakkelijk bij elkaar te hebben gezeten. Gingen Heshan en Dilu weer naar huis,
Ik zou ze die aankomende zaterdag weer zien om naar Galle te gaan, waar een oud Nederlands Fort staat.
Naar eerst, slapen, na een verfrissende douche heb ik de klamboe uitgehangen en slapen maar.
Vrijdag (21-okt) uitgeslapen tot 10:00 en daar stond direct al een ontbijt klaar van brood met een curry (Dahl) Dat moet over het brood heen
als een soort beleg. Wist ik niet, dus ik pakte de lepel en begon het op te eten als een soort pap. Dat was dus niet de bedoeling.
Die dag heb ik wat boodschappen gedaan, mij verwonderd over het rijgedrag en een sim-kaart weten te regelen, zodat ik lokaal ook goed bereikbaar ben.
Na 15:00 (Tussen 11:00 en 15:00 proberen de meeste mensen uit de zon en de hitte te blijven) ben ik met Enosh naar The Village geweest. Dit is een soort open lucht museum over de cultuur van Sri Lanka, en hoe ze vroeger leefden.
In The Village waren wat oude huisjes te zien, er liepen wat People rond, die moesten de vroegere bewoners voorstellen. Al zaten ze meer dan dat ze liepen. Een vrouw is mij wel bij gebleven, ze maakte vazen en potten van klei, met zo'n draaimachine. Echt heel knap hoe ze dat deed, in 20 jaar heeft ze het geperfectioneerd.
Enosh heeft me verder nog wat rondgereden door Colombo, daarna naar huis, waar het diner al weer stond te wachten. Ja, ik wordt
goed verzorgt door mevrouw Perera. Ik mag ook eerst aan tafel, en als ik tevreden ben, gaat de rest eten. Dit was ik uiteraard niet gewend, dus ik vroeg ze om bij mij te komen zitten, non non non, dat was niet de bedoeling. Oke, prima. Dus, ik eet alleen.
Dit wijst wel op enorme gastvriendelijkheid hier in Sri Lanka. Wat erg ver gaat in dit gezin, ik mag eigenlijk nog niet eens mijn bord in de keuken zetten als ik klaar ben met eten. Enosh heeft mij inmiddels het een en ander uitgelegd over de gebruiken hier.
Zaterdag (22-okt) ben ik met Heshan en Dilu (allebei rond de 30) naar Galle gereden. Naar een oud Nederlands fort, die heel goed bewaard is gebleven, ondanks de lange burgeroorlog en Tsunami in 2004. Vanaf Colombo was het zo'n anderhalf uur rijden, over Highway 2. Highway 1 had ik ook al gezien toen we van het vliegveld kwamen.
Verder zijn er ook geen snelwegen te vinden in Sri-Lanka (Sri-Lanka is ongeveer net zo groot als Nederland en Belgie samen)
Naast het Fort en de kerk die daar binnenin staat van Nederlandse makelij (1642) is er niet heel veel te zien. Behalve dan de vissersboten, vismarkten en prachtige stranden.
Daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt, heerlijk gegeten aan een strandtentje en zelfs nog gezwommen in de zee, lekker hoor.
Op de terugweg heeft Heshan mij zijn ouderlijk huis laten zien. Een mooi huis, in een wat mindere buurt. Dilu noemde het de Jungle, maar misschien was dat meer omdat er 1 straat verderop olifanten leven. Ze worden gehouden bij een grote boeddhistische tempel. Nu ongeveer 3, maar soms wel 20 olifanten. Deze worden dan gebruikt bij een ceremonie.
Zondag (23-okt), eerst naar de kerk. Mijn gastgezin gaat naar de CRCSL, Cristian Reformed Church of Sri Lanka. Deze heette eerder de Dutch Reformed Church. De Nederlandse geschiedenis is goed terug te vinden in de oude kerk. na de dienst hebben we thee gedronken bij de kerk en ik had geluk, want de jaarlijkse kledingmarkt (tbv een goed doel) was die dag.
Helaas zat er niks voor mij bij :)
Onderweg naar huis heb ik een heerlijke King Coconut (kokosnoot met een rietje) gedronken. Voor lunch had mijn gastgezin een rijstgerecht gehaald. lekkere afhaalrijst, met kip.
Ik was wel gewaarschuwd dat het misschien iets of wat pittig kon zijn... Nou dat heb ik geweten, het stoom kwam mijn oren uit. Dus die ervaring is ook binnen.
Die dag verder niet heel veel gedaan. Enosh, Yoel en ik hebben een beetje rondgetoerd en ze hebben mij Colombo laten zien.
Wel heb ik een bezoek weten te regelen aan een pre-school (kinderen in de leeftijd van 3 tot 5), via mijn gastgezin, 2 gemeenteleden en 2 predikanten. Maandagochtend (24-okt) ben ik welkom in Dehiwala Pre-School, melden bij Miss Primrose. Ik mocht haar interviewen en foto's maken op de school. Dit om een verhaal te schrijven voor Verre Naasten, deze organisatie waar ik mede voor op reis ben sponsort veel projecten
over de wereld en dus ook deze pre-school.
Maandag (vandaag 24-okt) zijn Enosh en ik naar de pre-school geweest, met het openbaar vervoer. Ik heb in verschillende Tuk Tuks, bussen en zelfs in een trein gezeten.
De pre-school Litte Lambs is naast een CRCSL kerk en wordt geleid door 3 juffen (elk een groep) en een leidinggevende, miss Primrose. Na een wat aarzelend begin heb ik toch een klein uur met haar gesproken over de pre-school, wat de lessen betekenen voor de kinderen, hun ouders en de plaatselijke buurt. Alle kinderen zijn boeddhistisch, terwijl de pre-school christelijk is, elke dag word er begonnen met gebed en het zingen van hymnes (psalmen) Elke religie en bevolkingsgroep is er welkom.
Ik vind het vrij bijzonder dat de boeddhistische ouders hun kinderen naar deze school sturen, omdat ik hier veel andere verhalen heb gehoord, dat ze niet bepaald open staan voor christenen, maar ze hebben daar geen bezwaar tegen, zolang er maar niet word geprobeerd hen te bekeren, verteld Miss Primrose.
Wat deze pre-school verder bijzonder maakt is dat de kinderen meer leren dan op meeste andere pre-schools. Rekenen, Schrijven en dat in 2 talen; Engels en Singalees. Dit is belangrijk om de kinderen voor te bereiden op hun examen (jaja, op die leeftijd al) en interview, om toegelaten te worden tot een goeie school. In Sri-Lanka betekent een slechte opleiding namelijk, geen werk of met een laag salaris. Waardoor ze later moeten lenen en in steeds meer problemen komen.
De kinderen op deze pre-school komen meestal uit arme gezinnen, waar soms ook alcohol of drugs misbruik is. Dat is schrijnend om te horen, maar het is prachtig om de kinderen zo te zien stralen tijdens de lessen en in het speelkwartier. Op de pre-school kunnen ze in een veilige omgeving spelen en leren.
Aan het eind hebben de kinderen nog wat gezongen voor ons, inclusief the Little Lambs Song. Had ik niet willen missen.
De rest van die dag hebben we wat rondgetoerd door de stad, in nog meer Tuk Tuk's en bussen. Ook heb ik de juiste bus gevonden om naar Trincomalee te reizen. Morgenochtend ga ik die kant op
om mij bij het Baltheus college (theologisch school) te melden. Hier zal ik een aantal dagen verblijven om interviews te doen en foto's te maken, onder andere van de voortgang van het conferentiecentrum.
Daarnaast ligt Trinco vlak aan zee, en heeft het schijnbaar prachtige stranden, ook niet verkeerd :)
Groeten uit Colombo
-
24 Oktober 2016 - 14:40
Wessel:
Hey Teun.
Onbetaalbaar, wat je al weer hebt mee gemaakt in zo'n korte tijd.
Prachtig om je verhalen te lezen!
Geniet er van, ik hoop dat je nog veel mooie dingen gaat beleven.
Pas goed op jezelf !!
h.groet
Wessel -
24 Oktober 2016 - 15:43
Gea :
Ha Teun,
Prachtig je verhalen. Al heel wat beleefd.
Wij zijn net terug maar ik heb niet geschreven.
We hebben mooie foto's, als je terug bent ....
Blijf schrijven! Gods zegen, succes en groetjes Gea -
24 Oktober 2016 - 18:03
Marjolein:
Hey Teun, mooi om te lezen! Je bent er nog maar net en nu al dikke verhalen ;)
Geniet er lekker van!!
XXX Marjolein en een boks van Sven -
24 Oktober 2016 - 21:33
Jan:
Teun,
Mooi verhaal over een mooi land. Volgens mij ben jij geknipt voor '3 op reis' of "Teun naar het eind van de wereld".
Groet uit het koude Zwolle. -
24 Oktober 2016 - 21:43
Rein:
Jaloers!haha nu al mooie dingen meegemaakt .leuke foto's.nu al benieuwd naar je volgende verslag.groeten Rienus -
25 Oktober 2016 - 08:19
Ramon:
Hé Topper,
Mooi goed verhaal, goed te horen.
Veel plezier nog.
Groeten Ramon -
25 Oktober 2016 - 19:24
Bert:
Mooie verhalen en leuke foto's Teun!
Leuk om te zien wat je allemaal beleeft.
Zo te zien heb je het prima naar je zin
Ben benieuwd naar je verdere verhalen
Hartelijke groet, Bert -
26 Oktober 2016 - 09:25
Jan En Corry:
Mooi verslag al van wat je allemaal hebt beleefd.
We zien al uit naar je volgende verslag.Zorg goed voor jezelf...houdt je goed vast in vreemde voertuigen bv.
en we verwachten nog wel foto in mooi landelijk gewaad natuurlijk.
Fijne dagen onder Gods zegen.Groet van Jan en Corry -
26 Oktober 2016 - 10:29
Willemina:
Heeyy Teun!!
Gaaf om te lezen! Volgens mij ben ik daar bij die olifanten wezen kijken! Veel plezier in het oosten en geniet vd stranden ;)
Groetjeesss -
31 Oktober 2016 - 11:03
Patty:
Hoi Teun,
je hebt al veel gezien en meegemaakt in die paar dagen! Ik wens je een hele fijne tijd in Sri Lanka (dat was ik vergeten te zeggen voordat ik op vakantie ging ;-).
Groetjes, Patty
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
